បទប្បញ្ញត្តិច្បាប់ដែលហាមឃាត់គ្រប់រូបភាពនៃល្បែងស៊ីសងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅតែគ្មានប្រសិទ្ធភាពនៅពេលនិយាយពីការទប់ស្កាត់ប្រជាប្រិយភាពនៃកាស៊ីណូអនឡាញ។ ទោះបីជាបានកំណត់យ៉ាងច្បាស់ថា ខុសច្បាប់នៅក្នុងច្បាប់ឆ្នាំ 1996 ស្តីពីការបង្ក្រាបល្បែងស៊ីសងក៏ដោយ ក៏ការលេងល្បែងស៊ីសងត្រូវបានចាក់ឬសយ៉ាងរឹងមាំនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសនេះ។
បន្ទាប់ពីការធ្វើនីត្យានុកូលក្នុងទសវត្សរ៍ទី 90 បន្ទាប់ពីចប់របបខ្មែរក្រហម ការលេងល្បែងស៊ីសងត្រូវបានធ្វើឱ្យមានភាពអាម៉ាស់ និងខុសច្បាប់ជាថ្មីម្តងទៀត ទោះបីជាមានការចាប់អារម្មណ៍កាន់តែច្រើនពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋក៏ដោយ។ រូបភាពនៃការលេងល្បែងដែលមានការអនុញ្ញាតតែមួយគត់សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋគឺឆ្នោតរដ្ឋ ខណៈដែលរាល់សកម្មភាពល្បែងស៊ីសងពាណិជ្ជកម្មផ្សេងទៀតស្ថិតនៅក្រៅដែនដីស្របច្បាប់។ នេះរួមបញ្ចូលទាំងម៉ាស៊ីនស្លុតដែលត្រូវបានហាមឃាត់ក្នុងឆ្នាំ 2009 បន្ទាប់ពីមានករណីទាក់ទងនឹងបំណុលល្បែងស៊ីសងមានអំពើហិង្សា។
ផលប៉ះពាល់នៃការលេងល្បែងត្រូវបានពិចារណាយ៉ាងច្បាស់ថាមិនសូវបង្កអន្តរាយដល់អ្នកខាងក្រៅទេ ហើយអ្នកទេសចរក្រៅរដ្ឋមានសិទ្ធិពេញលេញចូលលេងល្បែងនៅកាស៊ីណូដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅប្រទេសកម្ពុជា។ មានកន្លែងជាង 70 កន្លែងដែលបើកសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរដោយបង្កើតចំណូលពន្ធជិត 30 លានដុល្លារ។ ជាការគួរឲ្យស្តាយ បម្រាមច្បាប់ដែលហាមឃាត់បានត្រួសត្រាយបើកទីផ្សារងងឹតមួយចំនួនដែលជាញឹកញាប់ជំរុញឲ្យមានការលេងល្បែងខុសច្បាប់ និងឃោរឃៅ (ជល់មាន់ ប្រដាល់ជាដើម) ដែលជាប់ទាក់ទងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងការយល់ឃើញជាទូទៅអំពីភាពជាបុរសនៅកម្ពុជា។ វាក៏មានផ្នែកមួយទៀតនៃការបែងចែកតាមវិស័យល្បែងស៊ីសងកាន់តែច្រើនផងដែរគឺការភ្នាល់តាមអ៊ីនធឺណិត ដែលកាន់តែប្រជាប្រិយភាពដោយមិនគិតពីស្ថានភាពខុសច្បាប់។
នៅពេលនិយាយអំពីជម្រើសល្បែង ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាអាចមានភាពបត់បែនដោយប្រមូលផ្តុំគ្នាលេងបាការ៉ាត, ស៊ីកបូ ការផ្សាយផ្ទាល់ពីកាស៊ីណូដែលមានមូលដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេស និងតុល្បែងខ្លានាគ។ រ៉ូឡែត និងជែកប្លែកក៏ជាជម្រើសមួយក្នុងចំណោមជម្រើសពេញនិយមបំផុតផងដែរ។